Nou ja ek is Marlize. Net dit.
Gedoop, geregistreer en getjap. Geen afkortings, verkleinwoordjies,
troetelnaampies nie. Geen Sprinkaanvlerkie of Springbokpensie nie. (Nou gaan ek
myself in die rede val. Afrikaanse is nou maar net ‘n lekker taal. Hoe op dees
aarde sê jy nou vir iemand in engels. Jy is my ou Erdvarksnoetjie? Onmoontlik.)
Terug by die onderwerp so ek is net, Marlize.
Kort, bondig. Finish en klaar. Al die jare tot en met nou, was my naam
maar net my naam. Ek het nie eers altyd ag geslaan daarop nie. Tog was daar
hier en daar kere wat ek wel, daarop ag geslaan het, om verskeie uiteenlopende
redes.
In my Sub-A jaar was ek natuurlik
baie dankbaar dat my naam so kort was en boonop feitlik geen pensie-letters
gehad het nie. As ek verby die rondings
van die a en die e gekyk het, was die res net stokkies-letters. Maklik en
reguit. (Ja, ek was in die Sub-tyd in die skool. Genadiglik is vandag se
kinders in die grade-tyd in die skool, anders sou hul defnitief nie hul fênsie
saamgestelde name so vinnig geleer skryf het nie!) Toe die ander kinders in die
klas nog swoeg met die lange ingewikkelde Sussarra’s, Wilhelmiena’s,
Petronella’s ensovoorts het ek al my naam onder die knie gehad. As bonus het die
z my naam baie belangrik laat lyk. Vir my in elk geval. Niemand anders se name
het daardie letter gehad nie, want liewe leser, jy moet in ag neem dat dit voor
die tye was, waarin ouers hul kinder se name agter uit Die Huisgenoot, gekies
het. In vandag se Uit-Die-Huisgenoot-en-Van-Die-Internet-name, kry jy die
vreemdste letters en konkoksie-samestellings. Met, as die spreekwoordelike
kersie op die koek, deeltekens kolletjies en kappies net om dit af te rond of
dalk meer belangrik te laat lyk. Geen mens weet regtig hoe om dit uit te spreek
of wat dit beteken nie, net die ma. En seker ook net die dag wat sy dit
uitgedink het. “Sussie, jou naam is die eerste letterr van Pappa se derde naam,
die agste letter van ta’Breggie se naam, want dalk onthou sy jou hieroor in
haar testament, die laaste lettergreep het ons uit die Huisgenoot gekry en die
agtervoegsel is Tom Cruise en Demi, wat al intussen geskei is, se tweede kind
se middelste deel van haar naam.” ’n Mondvol Sussie. Ek hoop jy onthou dit. Sterkte Sussie, die tussenin tyd van jou lewe
is dit gangbaar, maar onthou jy moet dit iewers leer skryf en dan moet jy dit
ook onthou - al is jy tagtig!
Toe ek 16 word, was ek net so bly dat
ek ‘n redelike kort en eenvoudige naam het.
Wanneer jy 16 word, doen jy aansoek vir ‘n Identiteits dokument en dit
in ‘n land wat pas onafhanklik geword het. ‘n Land met ‘n spik-splintenuwe
regering in die kussings wat nuwe wette na willekeur uitdink sonder om aan die
uitvoerbaarheid aandag te gee. Nou ja, dit alleen spreek van ‘n moontlike ramp,
wat dit ook in baie gevalle was. Dit was eintlik choas, want daar kon ‘n halwe
honderd goed op daardie I.D. kaart verkeerd gegaan het. Die feit dat ek net
een, maklike en boonop duidelik vroulike naam gehad het, het die deure vir
heelwat verwarring toegeklap. Dankie
tog! My I.D was met die eerste aansoek reg en tot vandag toe waak ek ooe
daardie kaartjie soos die duiwel oor ‘n vroom siel! Weereens dankie aan my
ouers wat my nie 4 saamgestelde name, besaai en getooi met kolletjies en
koppeltekens, gegee het nie, Dis sou eenmaal te veel gewees het vir die
Namibiese regering en later jare, vir my Aussie kollegas…
So loop ek toe soos almal, verder op
die lewenspaadjie wat op hierdie stadium in Aus draai. Dis dan ook net hier wat
dinge interessant raak. Nou ja, net soos die Engelse, sê die Aussies nie graag
‘n ‘r’nie. Hul vermy dit soos pes. So ek was skaars ‘n week hier, toe het
Marlize van vorm en klank verander. (Darem nog herkenbaar). Dié torie broei toe
uit na aanleiding van my kollega se Aus-Maleisies uitspraak van my naam.Nou ek
werk tans in ‘n kantoor met verskeie nasionaliteit, aksente en uitsprake. En
dis waar dinge interessant raakJ
So om ‘n lang storie kort te maak. My
naam,uitgespreek met ‘n Aus-Maleisiese aksent is: Maaali (Jip amper soos die
staat in Afrika maar met ‘n langer aa klank.) In Aus-Iers is dit is soos Marly.
‘n Vinnige klank met klem op die a en ‘n vae ‘r’is wel te hore. In Aussie is
dit Marley. Soos die fliek van daardie verskriklike stout hond, onthou jul? Die
‘r’word nie regtig uitgespreek nie, maar is darem daar. In Kanadees, met ‘n
sterk Vancouver aksent is die mARlize. Met die a heeltemal oorrond en die R
word gerol en baie DUIDELIK uitgesprrrrrreek. Maar alles steeds herkenbaar. In
Engels is die Maly, deur die neus uitgespreek. Sag en waardig soos net die
Engelse dit kan doen. In een of ander Noord-Afrika aksent is dit iets
soos: Ma (dan raak alle klanke verlore)
i. Daar is ten minste nie ‘n klik of ‘n klak in nie. Dit kon //Mariesa gewees
of Steenboktongetjie…
Baie groete uit Annerland.
M
A
r
L
I
Z
E…….
No comments:
Post a Comment